In memoriam Gladis Flores Baca
Door: Luz
Blijf op de hoogte en volg Luz
23 Januari 2017 | Peru, Iquitos
Donderdag 12 januari 2017 is de beste vriendin die ik hier in Iquitos had om het leven gekomen bij een verkeersongeluk. Het is moeilijk te bevatten. Een vrouw die volop in het leven stond, altijd druk was om anderen te helpen, vol met plannen zat en onderweg was naar een bijeenkomst van de regering om hulp te gaan bieden bij de overstromingen in de kwetsbare gebieden. Een keiharde werkster, ONBEZOLDIGD (ik zeg het nog maar eens want hoe anders is het in Nederland) directrice van het Rode Kruis Iquitos; een heel bijzondere onderwijzeres op een basisschool met hart voor de kinderen die in extreme armoede leven (om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien); moeder en oma en vriendin van velen – mijn vriendin ook. Gladis had het vermogen om van 10 centimos een sol te kunnen maken; altijd wel weer wist ze ergens iets vandaan te halen, meestal uit haar eigen zak, die ook al niet rijkelijk gevuld was. Kortom…. Een geweldige vrouw die node gemist zal worden, nog het meest door haar 2 dochters, Lina en Lucy en haar kleinzoon Sebastian. Met zijn vieren woonden ze in 1 huis.
Ons laatste intensieve contact was een dagje naar haar chacra (stukje land) aan de carretara Iquitos-Nauta. Daar voelde zij zich gelukkig, ver weg van alle stress die haar dagelijks achtervolgde. Zij droomde van de dag dat zij gepensioneerd zou zijn en heerlijk op haar chacra kon gaan wonen. Zij kende de namen en de eigenschappen van alle planten, vruchten en bomen en zij legde het mij ook allemaal uit. Te veel om te onthouden en ik bewonderde haar. Het stukje land is slecht onderhouden want door het vele werk heeft zij geen tijd om er heen te gaan, slechts af en toe. Er staat een houten huisje op maar ook dat is vervallen. Vlak voor we weer terug naar Iquitos gingen, sneed zij met haar machete nog wat bloemen af en trots poseerde zij voor mij. Wat ben ik nu blij met deze fotos! En ook haar dochters want deze foto is gigantisch vergroot en opgehangen bij haar thuis en in het filiaal van het Rode Kruis. Gladis ten voeten uit, met machete en de bloemen waar zij zo dol op was.
Maar wat gaat dat allemaal snel hier……… Gladis overleed ’s middags en ’s avonds was er een wake bij haar huis. Een bloemenzee en komen en gaan van mensen. Zij was geliefd en bekend bij een ieder. Nooit zei ze “ nee “ . Normaal gesproken worden de mensen dan de daaropvolgende dag begraven maar bij Gladis werd de volgende nacht gewaakt in het Rode Kruis gebouw. Haar geliefde Rode Kruis waar zij zoveel uren aan gespendeerd heeft. Zij vertelde mij hoe zij de vergaderzaal voor elkaar heeft kunnen krijgen en hoe mooi is die zaal geworden. Helaas hebben de buren een proces aan gespannen omdat er ramen aan de zijkant zaten (hard nodig in deze hitte en vochtigheid). De ramen moesten dichtgemaakt worden en nu is het er vochtig en vies en wilde Gladis graag een airconditioning plaatsen, maar die kost ook weer minstens 1200 soles (ca 400 euro). Ik had beloofd om te proberen iets voor elkaar te krijgen d.m.v. dit blog.
De wake bij het Rode Kruis was eveneens druk bezocht, de hele nacht een komen en gaan van mensen. Zaterdagochtend was de uitvaart. Lopend vanaf het Rode Kruis gebouw naar de oude begraafplaats in het centrum. Alle vrijwilligers liepen in Rode Kruis kleding achter de auto met de kist aan (ook ik) en het was werkelijk kippenvel. Ze zongen het Rode Kruis lied van het Peruaanse Rode Kruis waarin het gaat om ‘humanidad, universalidad, voluntariado, unidad, independencia, imparcialidad, neutralidad’ en na het lied gezongen te hebben werden deze eigenschappen 1 voor 1 geroepen met het woord: ‘presente!’. Als laatste riepen ze allemaal tegelijk: Gladis Flores Baca? PRESENTE! ‘ Un Cruzrojista nunca muere!! Tjemig, wat een respect heb ik voor deze mensen. Dit was zaterdag.
En zondag alweer was er de vergadering om een nieuwe directrice te kiezen…… bij ons komt er een interim en krijg je de tijd om bij te komen……hier niet, alles gaat gewoon door. Arme Lina en Lucy (dochters van Gladis). Zij aan zij met hun moeder hebben ze vaak gewerkt en ook zij kennen het Rode Kruis door en door. Het vreemde is dat Gladis een week ervoor in een vergadering met de directrice van het Peruaanse Rode Kruis gezegd had dat Jorge haar opvolger zou worden, als zij er om 1 of andere reden mee zou stoppen. Verbaasd had die directrice gezegd dat hij nog te jong was. Maar hij is er klaar voor was het antwoord van Gladis…… Het ging anders: de vrijwilligers kozen unaniem voor Lucy, de dochter van Gladis. Diep medelijden heb ik met haar want ook zij werkt op school om aan geld te kunnen komen en nu krijgt ze er een zware onbetaalde taak bij. Ik had niet de indruk dat zij beseft wat het allemaal inhoudt, te zeer verdoofd en in shock nog om te kunnen begrijpen. Maar zoals gezegd, het leven hier is keihard.
Afgelopen donderdagavond was er een eremis voor Gladis in Iglesia Matriz en daarna een bijeenkomst in het Rode Kruis gebouw. Wat mensen met weinig geld toch allemaal voor elkaar krijgen. Er wordt gedoneerd, sol bij sol gelegd, en zo waren er kleine hapjes en wat zelfgemaakte frisdrank van fruit. Petje af voor de vrijwilligers. In de geest van Gladis gaan ze verder.
Hieronder wat fotoos van een onzelfzuchtige en bijzonder vrouw. In memoriam.
-
26 Januari 2017 - 02:01
Andre:
Nog gecondoleerd Loes en heel veel sterkte -
26 Januari 2017 - 12:48
Albert:
Sterkte Loes, verschrikkelijk dat zo'n goed en mooi persoon het leven laat. Erg!
Hier bij ons hebben we ook wat, het gaat slecht met mijn moeder, ze is ziek geweest van een norovirus die heerste in het verzorgingstehuis, ze knapt helaas niet op daarvan. Haar lichaam is op. We denken dat ze het niet gaat halen, ze eet de laatste dagen heel slecht. We kunnen er alleen maar zijn voor haar, meer niet. Moeilijk om je moeder zo te zien. Nou, sterk aldaar. Groetjes van ons. -
26 Januari 2017 - 12:56
Niekie:
Ha Loes,
Ik had dit vreselijke bericht al gelezen op FB, wat verdrietig... Ik hoop dat je toch de moed kunt vinden je eigen plannen vol te houden. Denk aan je en stuur je een knuffel uit Nederland!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley