Thuis in Lima; Massage, Metropolitano en meer
Door: Luz
Blijf op de hoogte en volg Luz
13 November 2016 | Peru, Lima
een pediluvio apparaat. Dat is een bak waar water ingaat en dan met electroden op je lijf en je voeten in het water. Alle vuil en vet uit je lichaam wordt er door dat apparaat uitgetrokken. Meteen de eerste keer wist ze al wat ik mankeerde, dat kon ze aan het water zien en ze had gelijk. In eerste instantie ben je natuurlijk sceptisch maar nu ik haar ken weet ik dat ze zeer deskundig is. Helaas is dit apparaat gestolen. Ze is Venezulaanse en als ze weer naar Venezuela gaat neemt ze een nieuwe mee. Omdat het apparaat er niet was en ik het niet leuk vond om zo weer weg te lopen vroeg ik een voetmassage. Mijn enkels en onderbenen waren opgezwollen van vocht door de lange vliegreis en dus raadde ze me aan om eerst dat vocht weg te masseren. Dat heeft ze gedaan – niet leuk, beetje pijnlijk, maar het resultaat was veel lichtere benen en lekkerder lopen. Voor maandag heb ik een afspraak voor een totale lichaamsmassage.
7/11/2016 – Maandag
Om 10 uur al de afspraak met Beatrice (adres zie blog 5/11/2016) en heb echt een heerlijke lichaamsmassage gekregen en dat voor 60 solles (ca. 20 euro). Bij elkaar meer dan een uur. Het deed wel pijn maar dat was, volgens haar nodig om alle giffen uit mijn lichaam te masseren (waarom moest ik opeens aan Elly Bruggeman denken?). Je merkt aan haar manier van masseren dat ze weet wat ze doet en helemaal relaxed kwam ik van de bank. Ik voelde me herboren. Het vocht uit mijn enkels en onderbenen is helemaal weg en dus besloot ik maar meteen een paar schoenen te gaan kopen. Ecco, een merk waar je in Nederland de hoofdprijs voor betaald maar nu kostte me dit paar uit de nieuwe collectie me ongeveer 40 euro en ze lopen als pantoffeltjes. Lima is zowiezo een heel moderne stad waar van alles te koop is als je maar geld hebt. Het enige gevaar hier is de dreiging van een aardbeving. Vorige week was er een kleine van 4.6 maar nu verwachten ze er een van 8 punt nog wat en op de tv zijn er steeds allerlei tips ter voorbereiding op deze grote aardbeving. Woensdag vlieg ik weg en hopelijk gebeurt er voor die tijd niets.
De Plaza de Armas en omgeving werd steeds helemaal afgesloten, ook voor voetgangers want men verwachtte een grote protestactie en dat mag natuurlijk niet te dicht bij het Presidentiele paleis gebeuren. Soms laten ze toch wel voetgangers door, mensen die ergens moeten zijn. De eerste keer lukte het mij niet om er door te komen maar de tweede keer liep ik met een Peruaans stel en die zeiden naar Restaurant Corona te willen. Een oud treinstation dat nu als restaurant dient. Ik zei dat ik daar ook heen ging en dus mocht ik door. Wat triest voor al die zaakjes die rondom de Plaza de Armas zitten. Twee dagen achter elkaar hadden ze nauwelijks klanen.... maar goed, ik heb wat fotoos genomen en het was best raar om over zo'n verlaten plein te lopen.
’s Middags had ik een afspraak met Jajaira. Wie mij eerder gevolgd heeft weet dat ik in een kinderhuis in Iquitos gevrijwilligd heb. Jajaira was toen een jaar of 12, denk ik. Nu is ze 21 en heeft ze een partner en een zoontje van 3 jaar en woont in Lima. Het was heel leuk om haar weer te zien en om te zien dat het haar goed gaat en dat ze gelukkig is. Ze heeft agricultuur gestudeerd en werkt nu voor de Municipalidad. Ze plant de plantjes in de parken en heeft zichtbaar plezier in haar werk. Toch zou ze graag iets anders nog gaan studeren. Ze zegt dat ze me nooit vergeten is en dat ze veel plezier heeft gehad van de naailessen in ArcoIris. Toevallig is haar schoonvader kleermaker en ze zou graag een opleiding tot kleermaker volgen. Wat ’n mooie jonge vrouw is het geworden, eentje die weet wat ze wil en stevig in haar schoenen staat. Ik wens haar alle geluk van de wereld toe en blijf in contact met haar.
8/11/2016 – Metropolitano in Lima
Een paar jaar geleden heeft Lima een bus met vrije busbaan gekregen . De bus rijdt naar diverse kanten van Lima en dat is heel handig want het verkeer in Lima is druk en bijna altijd sta je ergens vast en is er geen beweging in te krijgen. De kleine busjes (collectivos) rijden meestal nog wel een beetje en persen zich overal doorheen maar dat is levensgevaarlijk. Toch gebeurt er in Lima bijna nooit een echt ongeluk want men geeft elkaar de ruimte. Er gebeuren wel botsingen waarbij slachtoffers vallen maar dat is meestal op de grote wegen (Pan-American) waar hard gereden wordt.
Ik heb al een jaar of 4 geleden een soort OV jaarkaart gekocht voor die Metropolitano en was nieuwsgierig of hij nog werkte. Er stond nog 4.50 sol op en ik heb hem een beetje opgeladen, waarna ik gewoon in de bus gestapt ben en in de bus kriskras door Lima ben gegaan, best grappig. Er is een A, B en C-lijn – elk naar een andere kant van Lima. De kaart kostte mij destijds 7 soles en een rit kost 2.50 sol. Gister ben ik gewoon niet van de stations gegaan en heb 2 uur kriskras door Lima gereisd voor 2.50 sol . Heel gezellig want iedereen is nieuwsgierig en wil weten wie je bent en wat je doet en dus was er altijd wel iemand om mee te praten.
Ook ben ik op zoek gegaan naar Restaurant La Villa Natura. Een vegetarisch restaurantje waar je heerlijk kunt eten, maar ook natuurlijke producten kunt kopen. Het bevond zich eerst heel dicht bij mijn hotel. In November 2015 was ik er nog geweest en nu was het opeens weg. Zoals gewoonlijk in Lima weet dan bijna niemand waar het restaurant naar toe gegaan is. Het verbaasde mij dat het weg was want het was er altijd heel druk. Ze hebben er allerlei kruiden geneesmiddelen en het eten is puur natuur zonder toevoegingen; het personeel altijd vriendelijk alhoewel het beredruk was. Eén persoon wist mij te vertellen dat ze naar Jiron (straat) Cuzco verhuisd waren, dus heb ik de hele straat afgelopen maar niets gevonden. Uiteindelijk wist iemand mij te vertellen dat ze zich op de eerste etage van een gebouw bevonden……. En ja hoor gevonden Het blijkt dat hun contract van het gebouw waar ze zaten niet verlengd werd en dat ze iets anders moest zoeken. Heel jammer want het is niet zo toegankelijk als het andere gebouw. Toch zag ik dat nog steeds veel kantoorpersoneel (herkenbaar aan hun pasjes) er de lunch gebruikten. Ik heb er een heerlijke versgekookte groentesalade gegeten met een extract van wortelen erbij. Helemaal weer in de vitamientjes en dat voor 18 solles.
Vroeg naar bed want morgen om 3 uur op om naar het vliegveld te gaan. Rumbo Iquitos!
-
24 November 2016 - 08:07
Pantha:
Hé Loes, wat leuk en wat fijn, ben je toch iets meer bij ons met al je verhalen,. heb het goed daar. liefs van ons!!! -
24 November 2016 - 08:10
Jannie:
Gaaf om te lezen dat je weer op reis bent Loes! Heel veel mooie avonturen gewenst! -
24 November 2016 - 14:53
Bert:
Hoi loes.
Hartelijk dank voor dit leuke en positieve blog.
Wij gunnen jou al het geluk van de wereld
Daar in peru , en met dit blog blijven wij een beetje
Op de hoogte van het reilen en zeilen daar !!
Veel plezier !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley