Op weg naar Peru
Door: Luz
Blijf op de hoogte en volg Luz
08 November 2016 | Peru, Lima
04/11/2016. Het vliegtuig vertrok met enige vertraging. Volgens zeggen omdat het cabinepersoneel te laat aanwezig was, maar dat zal wel met de KLM grondpersoneelsstaking te maken gehad hebben.
Het vliegtuig zat bomvol maar tot mijn verbazing zat er niemand naast mij en ik zat mij al te verkneukelen over de extra ruimte die ik zou hebben gedurende de 12 uur durende vlucht. Helaas de vreugde was van korte duur want een Peruaanse vrouw werd verdreven door de smerige lucht die een groep Chinese mannen verspreidde toen zij hun schoenen uittrokken en zij werd op de lege stoel naast mij gezet. Ik vraag mij af hoe de andere mensen gereageerd hebben want de lucht blijft natuurlijk niet beperkt tot 1 stoel. Het was toch gezellig met deze vrouw en zo kon ik alvast mijn Spaans oefenen.
De vlucht verliep heel voorspoedig – de tijd is voorbijgevlogen. Normaal slaap ik heel veel gedurende de vlucht maar deze keer lukte dat niet en heb ik mij vermaakt met het spelletje “ weekend miljonairs” op de nieuw geïnstalleerde tablets in het vliegtuig. Deze werken veel beter dan die tv-tjes.
Zonder problemen kwam ik door de douane, ik kreeg een visum voor 6 maanden en het advies om een “carnet de extranjeria” aan te vragen. Chauffeur Mateo stond al op mij te wachten. Helaas kreeg ik geen geld uit de PINautomaat op het vliegveld. Gelukkig mag ik de taxi morgen betalen en kon ik wat geld lenen in het hotel zodat ik toch nog een paar flessen water kon kopen voor de nacht. Fijn dat de mensen hier mij vertrouwen.
Deze keer kreeg ik wel de door mij gereserveerde kamer maar helaas had iemand het signaal apparaatje van de televisie weggehaald en een andere was er niet…. Dus niet lekker relaxed op mijn bed TV kijken, maar gewoon gaan slapen want ook het internet kwam niet tot in mijn kamer. Dat was in het verleden wel anders. In plaats van vooruitgang lijkt hier achteruitgang te zijn.
05/11/2016. Een beetje thuis.
Ik heb heerlijk geslapen en mijn eerste Peruaanse fruitsalade met jugo de papaya opgesmikkeld. Ik voel me toch weer een beetje thuis. Daarna naar de bank gegaan en gelukkig kreeg ik er nu wel geld uit. In het hotel is het nog bijna hetzelfde; er is wat minder plantengroei maar de schildpadden, pauwen en papagaaien zijn er nog steeds. De mensen zijn blij mij weer te zien en overal word ik hartelijk begroet en dat maakt me ook weer blij. Helaas is de eigenaar, Don Manuel, erg ziek en dat merk je een beetje aan de sfeer. Vroeger stond hij al om 5 uur alle planten te spuiten en de dieren te voeren, terwijl hij dan ook nog het personeel aan de gang hield, maar dat kan hij helaas niet meer.
De plaza de armas wordt gerenoveerd en de fontein is helemaal afgeschermd. Jammer. Verder zijn er veel festiviteiten aan de gang maar ik heb er niet zo veel aandacht voor. Het internet werkt niet altijd en in het hotel is het op dit moment helemaal bagger. Dat is jammer want eerdere jaren kon ik gewoon internet in mijn kamer ontvangen. Het internetcafé van het hotel is ook gesloten ivm renovatie.
Een paar dagen terug is er een grote brand geweest in de wijk waar de meeste Shipibo mensen leven. Er zijn 300 huizen verwoest en 2 jonge jongens ernstig verbrand. Of ze het overleven dat is de vraag. Nu komt deze gemeente uiteraard in opstand want er schijnt al jaren iets met betrekking tot de veiligheid in deze wijk beloofd te zijn door de regering en dat is nooit gebeurd. Op het nieuws zag ik dat ook de nativos in de jungle in opstand zijn gekomen en de lanchas (grote platte schepen met goederen en mensen erop) tegenhouden op de Amazone……. En op het nieuws zag ik dat ook in Iquitos er protesten zijn tegen het slechte onderhoud van de wegen. Er zitten overal grote gaten en dat is levensgevaarlijk voor het verkeer. Ja dan besef je dat het in Nederland, wat dat betreft, goed is.
Toch is het niet zomaar dat ik aan het onderzoeken ben of ik misschien in Peru kan gaan wonen. De regelgeving in Nederland breekt mij op, alsmede de zachte behandeling van criminele immigranten. Het pensioen dat ik ontvang ivm overlijden van John is niet toerijkend om een ‘normaal” leven te kunnen leiden in Nederland. Een veel te dure sociale huurwoning (520 euro) met maar 1 kamer waar ik moest slapen en wonen. Dat is leuk als je 20 bent maar niet meer als je 60 bent en graag je kleinkinderen te logeren hebt. Nu zijn ze nog klein en vonden het heel gezellig om bij oma in de kamer te slapen, maar als ze groter worden dan gaat dat steeds moeilijker en ja, natuurlijk kun je overal een mouw aanpassen, maar daar waar zovele buitenlanders/vluchtelingen geholpen worden kun je het als Nederlander wel schudden. En als het nu nog echte vluchtelingen waren. Maar er zijn zoveel profiteurs bij. Als ik alleen al denk aan die familie die een prachtige villa ter beschikking kreeg en lekker een wietplantage op hun zolder maakte…….. de 6 kinderen riepen al dat hun vader zoveel geld had en toch werden ze mee uit genomen door mensen die medelijden met ze hadden…… resultaat: villa uitgebrand, maar zij zitten daar niet mee want worden toch wel weer geholpen, want wij Nederlanders zeggen dan dat je aan de kinderen moet denken....... denken deze ouders aan hun kinderen? Wat de consequenties zijn als ze zich in het criminele circuit begeven? Gelijk uitzetten, is mijn mening. Nou ja, zoveel oneerlijke zaken meer met zogenaamde vluchtelingen dat de echte vluchtelingen nu moeten lijden onder deze schijnvluchtelingen. En dan de IS-dreiging. Op de Belgische TV zag ik een paar maanden geleden dat Erdogan het gebruik van anticonceptie verbood aan zijn volk, want het moslimvolk moet het grootste volk ter wereld worden…… en niemand die er iets van zegt als dit soort oproepen gedaan worden. Als je in een ‘ witte buurt’ of ‘witte gemeente’ woont dan valt het allemaal wel mee. Maar ik woonde in een zgnde. ‘zwarte buurt’ en heb gezien hoe een homosexuele jongen weggepest werd door zijn buitenlandse buurtgenoten. Op een dag kwam hij thuis en trof al zijn spullen in huis kapot aan, tot zijn kleren toe waren kapotgesneden. Hij durfde pas ’s avonds weer naar huis te gaan. Uiteraard wilde hij weg maar de woningbouwvereniging wilde hem niet aan een andere woning helpen. Doodsbang was hij geworden. En ook een vriendin van mij is bijna weggepest, maar liet zich gelukkig niet wegpesten door haar buren. En dan die gewoonte om hard toeterend door de straten te rijden omdat er weer eens iemand gaat trouwen…. Als ik toeter omdat ik een bekende zie krijg ik meteen een bekeuring en dit wordt allemaal goed gevonden. Toen ik er eens iets van zei was het antwoord: wij hebben een bruidje en wacht maar tot 4 uur dan wordt het lawaai nog veel erger. Hoezo aanpassen? En er is geen overheid die er iets van zegt. Stel je voor dat bij al die trouwerijen die er zijn er volop getoeterd wordt…..dan is er geen rustig moment meer in de stad, maar zij mogen dat, want ze hebben een bruidje……… Ik erger me kapot als ik weer eens een meisje/vrouw in burka zie zwoegen achter de kinderwagen, 2 kinderen erin, dikke buik van de derde en “pa” loopt ervoor of ernaast in zijn merkspijkerbroek met T-shirt en dure gympies: “ kijk mij eens knap zijn” en zij mag in burka want mag niet gezien worden. Verbieden die burka! Kleine meisjes met hoofddoekjes…..waar is de emancipatie gebleven? Het heeft niets met godsdienst te maken maar wel met onderdrukking door de man. Ook de Polen richten een behoorlijke slachting aan in ons land. Ik snap er helemaal niks van want ze verdienen hier euros maar in hun eigen land wordt gewoon nog de slotti gebruikt en dus is het leven daar spotgoedkoop. Hoezo 1 Europa?? Dat is slechts schijn en zo wordt ons constant zand in de ogen gestrooid door de heren politici. En wat ik heel erg vind - en ik weet dat ik niet de enige ben - is dat ik mij in mijn eigen wijk 's ochtends vroeg (als het nog donker is) en 's avonds niet meer veilig voel op straat. Zoveel overvallen zijn er al geweest, tasjes uit handen gerukt, telefoons (zo ook de mijne) uit handen gerukt......... Nee, ik ben geen racist, zeker niet, onder mijn vrienden bevinden zich ook moslims en Polen. Zij werken gewoon en hebben zich aangepast aan het Nederlandse leven. Dat hebben mijn schoonouders indertijd ook moeten doen en met hen zovele andere gevluchte Indonesiërs. Voor hen geen gespreid bedje in Nederland maar een lening die tot op het dubbeltje terugbetaald moest worden.
Maar genoeg hierover nu, we gaan weer over tot de leuke dingen.
In mijn volgende stukje schrijf ik iets over mijn leven in Lima de afgelopen dagen, want intussen zit ik hier al flink te zweten in Iquitos :-)
Warme groet,
Luz
Het vliegtuig zat bomvol maar tot mijn verbazing zat er niemand naast mij en ik zat mij al te verkneukelen over de extra ruimte die ik zou hebben gedurende de 12 uur durende vlucht. Helaas de vreugde was van korte duur want een Peruaanse vrouw werd verdreven door de smerige lucht die een groep Chinese mannen verspreidde toen zij hun schoenen uittrokken en zij werd op de lege stoel naast mij gezet. Ik vraag mij af hoe de andere mensen gereageerd hebben want de lucht blijft natuurlijk niet beperkt tot 1 stoel. Het was toch gezellig met deze vrouw en zo kon ik alvast mijn Spaans oefenen.
De vlucht verliep heel voorspoedig – de tijd is voorbijgevlogen. Normaal slaap ik heel veel gedurende de vlucht maar deze keer lukte dat niet en heb ik mij vermaakt met het spelletje “ weekend miljonairs” op de nieuw geïnstalleerde tablets in het vliegtuig. Deze werken veel beter dan die tv-tjes.
Zonder problemen kwam ik door de douane, ik kreeg een visum voor 6 maanden en het advies om een “carnet de extranjeria” aan te vragen. Chauffeur Mateo stond al op mij te wachten. Helaas kreeg ik geen geld uit de PINautomaat op het vliegveld. Gelukkig mag ik de taxi morgen betalen en kon ik wat geld lenen in het hotel zodat ik toch nog een paar flessen water kon kopen voor de nacht. Fijn dat de mensen hier mij vertrouwen.
Deze keer kreeg ik wel de door mij gereserveerde kamer maar helaas had iemand het signaal apparaatje van de televisie weggehaald en een andere was er niet…. Dus niet lekker relaxed op mijn bed TV kijken, maar gewoon gaan slapen want ook het internet kwam niet tot in mijn kamer. Dat was in het verleden wel anders. In plaats van vooruitgang lijkt hier achteruitgang te zijn.
05/11/2016. Een beetje thuis.
Ik heb heerlijk geslapen en mijn eerste Peruaanse fruitsalade met jugo de papaya opgesmikkeld. Ik voel me toch weer een beetje thuis. Daarna naar de bank gegaan en gelukkig kreeg ik er nu wel geld uit. In het hotel is het nog bijna hetzelfde; er is wat minder plantengroei maar de schildpadden, pauwen en papagaaien zijn er nog steeds. De mensen zijn blij mij weer te zien en overal word ik hartelijk begroet en dat maakt me ook weer blij. Helaas is de eigenaar, Don Manuel, erg ziek en dat merk je een beetje aan de sfeer. Vroeger stond hij al om 5 uur alle planten te spuiten en de dieren te voeren, terwijl hij dan ook nog het personeel aan de gang hield, maar dat kan hij helaas niet meer.
De plaza de armas wordt gerenoveerd en de fontein is helemaal afgeschermd. Jammer. Verder zijn er veel festiviteiten aan de gang maar ik heb er niet zo veel aandacht voor. Het internet werkt niet altijd en in het hotel is het op dit moment helemaal bagger. Dat is jammer want eerdere jaren kon ik gewoon internet in mijn kamer ontvangen. Het internetcafé van het hotel is ook gesloten ivm renovatie.
Een paar dagen terug is er een grote brand geweest in de wijk waar de meeste Shipibo mensen leven. Er zijn 300 huizen verwoest en 2 jonge jongens ernstig verbrand. Of ze het overleven dat is de vraag. Nu komt deze gemeente uiteraard in opstand want er schijnt al jaren iets met betrekking tot de veiligheid in deze wijk beloofd te zijn door de regering en dat is nooit gebeurd. Op het nieuws zag ik dat ook de nativos in de jungle in opstand zijn gekomen en de lanchas (grote platte schepen met goederen en mensen erop) tegenhouden op de Amazone……. En op het nieuws zag ik dat ook in Iquitos er protesten zijn tegen het slechte onderhoud van de wegen. Er zitten overal grote gaten en dat is levensgevaarlijk voor het verkeer. Ja dan besef je dat het in Nederland, wat dat betreft, goed is.
Toch is het niet zomaar dat ik aan het onderzoeken ben of ik misschien in Peru kan gaan wonen. De regelgeving in Nederland breekt mij op, alsmede de zachte behandeling van criminele immigranten. Het pensioen dat ik ontvang ivm overlijden van John is niet toerijkend om een ‘normaal” leven te kunnen leiden in Nederland. Een veel te dure sociale huurwoning (520 euro) met maar 1 kamer waar ik moest slapen en wonen. Dat is leuk als je 20 bent maar niet meer als je 60 bent en graag je kleinkinderen te logeren hebt. Nu zijn ze nog klein en vonden het heel gezellig om bij oma in de kamer te slapen, maar als ze groter worden dan gaat dat steeds moeilijker en ja, natuurlijk kun je overal een mouw aanpassen, maar daar waar zovele buitenlanders/vluchtelingen geholpen worden kun je het als Nederlander wel schudden. En als het nu nog echte vluchtelingen waren. Maar er zijn zoveel profiteurs bij. Als ik alleen al denk aan die familie die een prachtige villa ter beschikking kreeg en lekker een wietplantage op hun zolder maakte…….. de 6 kinderen riepen al dat hun vader zoveel geld had en toch werden ze mee uit genomen door mensen die medelijden met ze hadden…… resultaat: villa uitgebrand, maar zij zitten daar niet mee want worden toch wel weer geholpen, want wij Nederlanders zeggen dan dat je aan de kinderen moet denken....... denken deze ouders aan hun kinderen? Wat de consequenties zijn als ze zich in het criminele circuit begeven? Gelijk uitzetten, is mijn mening. Nou ja, zoveel oneerlijke zaken meer met zogenaamde vluchtelingen dat de echte vluchtelingen nu moeten lijden onder deze schijnvluchtelingen. En dan de IS-dreiging. Op de Belgische TV zag ik een paar maanden geleden dat Erdogan het gebruik van anticonceptie verbood aan zijn volk, want het moslimvolk moet het grootste volk ter wereld worden…… en niemand die er iets van zegt als dit soort oproepen gedaan worden. Als je in een ‘ witte buurt’ of ‘witte gemeente’ woont dan valt het allemaal wel mee. Maar ik woonde in een zgnde. ‘zwarte buurt’ en heb gezien hoe een homosexuele jongen weggepest werd door zijn buitenlandse buurtgenoten. Op een dag kwam hij thuis en trof al zijn spullen in huis kapot aan, tot zijn kleren toe waren kapotgesneden. Hij durfde pas ’s avonds weer naar huis te gaan. Uiteraard wilde hij weg maar de woningbouwvereniging wilde hem niet aan een andere woning helpen. Doodsbang was hij geworden. En ook een vriendin van mij is bijna weggepest, maar liet zich gelukkig niet wegpesten door haar buren. En dan die gewoonte om hard toeterend door de straten te rijden omdat er weer eens iemand gaat trouwen…. Als ik toeter omdat ik een bekende zie krijg ik meteen een bekeuring en dit wordt allemaal goed gevonden. Toen ik er eens iets van zei was het antwoord: wij hebben een bruidje en wacht maar tot 4 uur dan wordt het lawaai nog veel erger. Hoezo aanpassen? En er is geen overheid die er iets van zegt. Stel je voor dat bij al die trouwerijen die er zijn er volop getoeterd wordt…..dan is er geen rustig moment meer in de stad, maar zij mogen dat, want ze hebben een bruidje……… Ik erger me kapot als ik weer eens een meisje/vrouw in burka zie zwoegen achter de kinderwagen, 2 kinderen erin, dikke buik van de derde en “pa” loopt ervoor of ernaast in zijn merkspijkerbroek met T-shirt en dure gympies: “ kijk mij eens knap zijn” en zij mag in burka want mag niet gezien worden. Verbieden die burka! Kleine meisjes met hoofddoekjes…..waar is de emancipatie gebleven? Het heeft niets met godsdienst te maken maar wel met onderdrukking door de man. Ook de Polen richten een behoorlijke slachting aan in ons land. Ik snap er helemaal niks van want ze verdienen hier euros maar in hun eigen land wordt gewoon nog de slotti gebruikt en dus is het leven daar spotgoedkoop. Hoezo 1 Europa?? Dat is slechts schijn en zo wordt ons constant zand in de ogen gestrooid door de heren politici. En wat ik heel erg vind - en ik weet dat ik niet de enige ben - is dat ik mij in mijn eigen wijk 's ochtends vroeg (als het nog donker is) en 's avonds niet meer veilig voel op straat. Zoveel overvallen zijn er al geweest, tasjes uit handen gerukt, telefoons (zo ook de mijne) uit handen gerukt......... Nee, ik ben geen racist, zeker niet, onder mijn vrienden bevinden zich ook moslims en Polen. Zij werken gewoon en hebben zich aangepast aan het Nederlandse leven. Dat hebben mijn schoonouders indertijd ook moeten doen en met hen zovele andere gevluchte Indonesiërs. Voor hen geen gespreid bedje in Nederland maar een lening die tot op het dubbeltje terugbetaald moest worden.
Maar genoeg hierover nu, we gaan weer over tot de leuke dingen.
In mijn volgende stukje schrijf ik iets over mijn leven in Lima de afgelopen dagen, want intussen zit ik hier al flink te zweten in Iquitos :-)
Warme groet,
Luz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
